Slaaptraining, daar heb je als mama of papa misschien al van gehoord. Maar kende je zindelijkheidstraining ook al? Nathalie Schittekatte van Snuggles & Dreams en Snuggles & Potties neemt je mee in enkele do’s & don’ts om je kindje droog te krijgen.
Nathalie, stel jezelf eens voor in een notendop?
Drieënhalf jaar geleden heb ik met mijn team Snuggles & Dreams opgericht, waar we als kinderslaapcoach ouders helpen naar meer slaap voor het hele gezin. We werken volledig digitaal, via onlinecursussen en onlineconsultaties. Dat kon in het begin ook niet anders: ik woonde toen nog in Canada. Ondertussen woon ik weer in België, maar toen kwam corona op ons pad. We zijn zo gewend geraakt aan die digitale manier van werken, dat we het nu zo blijven doen.
Het afgelopen jaar hebben we onze waaier aan diensten uitgebreid. We begeleiden ouders nu ook bij andere topics die ze de eerste vijf jaar tegenkomen, zoals moeilijke eters, driftbuien, babygebaren, kakatraining en dus ook zindelijkheidstraining. Een overzicht van al onze trainingen en cursussen vind je op onze website.
Wij hebben bij jou slaapcoaching voor Emma gevolgd en we vonden het heel fijn dat die videoconsultaties ook ’s avonds konden.
Dat zorgt inderdaad voor de nodige flexibiliteit. De meeste ouders willen liefst samen bellen. Dat is dan vaak ’s middags of ’s avonds.
Vandaag staat in het teken van zindelijkheidstraining. Dat is voor Noah momenteel een pittige fase. Na de herfstvakantie is hij in het instapklasje op school gestart. Daar is de afspraak: geen pampers. We probeerden al maanden om hem zindelijk te krijgen, maar dat leek maar niet te lukken. Ik had hem dan ook 6 extra onderbroekjes en broeken meegegeven. Maar toen ik hem weer ophaalde, kreeg ik een grote zak was mee én droeg hij een broek van de school.
Emma daarentegen was pas twee toen ze na twee weken oefenen zowel overdag als ’s nachts droog was. We zijn met Noah op dezelfde leeftijd met zindelijkheidstraining gestart, maar in tegenstelling tot Emma had hij helemaal geen interesse in het potje. Emma leek er klaar voor, Noah niet.
Als ouder denken we inderdaad snel dat ons kind vanzelf interesse moet tonen in zindelijkheid, maar dat is lang niet altijd zo. Sommigen zijn erin geïnteresseerd, anderen snappen niet waarom het plots anders zou moeten, zonder luier. Ze weten eigenlijk niet beter. In dat geval neem je als ouder best initiatief. Want als je te lang wacht, is je kindje min of meer te oud, waardoor het al lang gewend is aan de luier en de zindelijkheidstraining misschien moeilijker verloopt.
In Nederland starten de kindjes later op school, wat de tijdsdruk verlaagt en je beter kan kijken naar of je kind er al dan niet klaar voor is. Daar starten ze eerder op 2,5 à 3 jaar met de training. Toch adviseer ik Nederlandse ouders ook om op 2 à 2,5 jaar te starten. Na 3 jaar kan het namelijk langer kan duren voor de kindjes droog zijn, omdat ze zo gehecht zijn aan die luier.
Emma was verbaal heel sterk. Zij gaf sneller aan wanneer haar pamper vol was en ze een nieuwe wilde. Noah geeft daar niets om, hij zou de hele dag met een volle luier kunnen rondlopen.
Mijn oudste dochter is precies hetzelfde. De jongste is nu 19 maanden en geeft wel aan wanneer ze een nieuwe luier wil. Toch zijn we bij haar nog niet met zindelijkheidstraining gestart. Ik vind 19 maanden net te vroeg. We kunnen nog geen boekje van 10 pagina’s over zindelijkheid uitlezen. Ze lijkt er mentaal nog niet klaar voor. Als we het toch zouden proberen en het loopt mis, dan zal ze zich dat herinneren, wat net voor extra weerstand zou kunnen zorgen. Daarom raad ik 22 maanden aan als gemiddelde om met zindelijkheidstraining te starten.
We zijn in april gestart om Noah zindelijk te maken. In de zomer hebben we dat opnieuw geprobeerd, maar dat lukte inderdaad niet. Toen kreeg ik ook veel ongevraagd advies.
Elke nieuwe poging is ook een nieuwe poging voor de ouders. Het is logisch dat jouw zelfvertrouwen dan wankelt, zeker wanneer het bij je eerste kindje wél vanzelf ging. Het toont aan dat elk kind anders is en leeftijd niet de beste graadmeter is. Kijk liever naar andere parameters: hoelang blijven de luiers droog, hoe zit het voor en na de dutjes, is de blaascapaciteit groot genoeg? Kan je kind al zelfstandig naar het potje wandelen? Wij hebben een gratis checklist gemaakt waarmee je afvinkt of je kindje klaar is voor zindelijkheidstraining.
Noah kan misschien wat potjesmoeheid hebben gehad, omdat je lang hebt moeten proberen en nooit door die onzichtbare barrière bent geraakt en broekjes hebt gebruikt als back-up. Sommige kindjes voelen het onderscheid tussen een luier en een onderbroek, voor andere kinderen is het in hun luier of in hun broek doen hetzelfde. Zij gaan niet bij elk plasje een mentaal stappenplan doorlopen om te bepalen of het vandaag nu wel of niet mag.
Onthoud ook dat je kindje fases doorloopt: het kan zijn dat ze in een fase zitten waarin ze niet willen meewerken en waarin dingen die vroeger vlot verliepen plots niet meer lukken. Dan kan je als ouder veel tegenkanting krijgen.
Toen ik Noah na zijn eerste dag op school ophaalde, kreeg ik een gigantische zak vuile was mee. Op de koop toe besliste Emma dan ook weg te lopen. Daar stond ik dan, op de speelplaats tussen alle andere ouders, met een berg was, een wenende peuter en een kind dat wegliep. Het leek alsof iedereen naar me zat te kijken, ik voelde me zo’n slechte moeder!
Dat is natuurlijk ook jouw perceptie. Je denkt dat mensen naar je kijken en misschien is dat ook zo, maar je weet niet wat ze denken. Misschien hebben ze met jou te doen of herkenden ze zich in jou. Jij dénkt dat ze jou een slechte moeder vinden, omdat je je op dat moment slecht voelt.
Ik vond het ook pittig dat er in een klas van 18 instappers maar 2 waren die niet zindelijk waren, waaronder mijn eigen kind.
Dat kan inderdaad confronterend zijn. Starten met school zorgt bovendien bij heel wat kindjes voor een terugval, ook al zijn ze al een half jaar of langer zindelijk. Het is vaak nieuw en spannend: ze doen zoveel nieuwe indrukken op en krijgen zoveel nieuwe uitleg te verwerken en die stress zorgt ervoor dat ze sneller in hun broek plassen.
Soms zijn er ook praktische redenen voor: de toiletten zijn verder, de overstap van het potje naar een minitoilet is te spannend, je kind durft niet te zeggen dat het naar het toilet moet, de juf of meester moet 20 broekjes omlaag doen, … dat zijn allemaal zaken die ervoor zorgen dat je kindje te laat is. Een bonustip daarbij: zorg voor gemakkelijke kleren zoals leggings die eenvoudig aan en uit kunnen.
Was je kindje voor het naar school ging nog niet zindelijk? Dan kan de groepsdruk van alle kindjes die op het potje gaan de overstap net vergemakkelijken. Je kindje krijgt namelijk de hele dag goede voorbeelden te zien. Ik raad aan om elk weekend en elke schoolvakantie thuis te oefenen, zonder back-up van broekjes.
Wat doe je dan als je kind er niet klaar voor is?
Blijkt je kind er uiteindelijk toch niet klaar voor te zijn en blokkeert hij of zij? Dan raad ik aan om een pauze te nemen. Zet alles weg, ook het potje en maak tabula rasa. Merk je naarmate je kind ouder wordt dat het er wel klaar voor is en heb je de checklist gebruikt? Duik er dan ook niet halsoverkop in. Daar overval je je kind mee. Zorg liever voor een goede voorbereiding: leg uit wat jullie van plan zijn en wat de bedoeling is. Lees er samen boekjes over en praat erover, zodat je je kindje voorbereidt op die verandering. Ga pas daarna full force van start.
Het heeft soms tijd nodig en vraagt om doorzettingsvermogen. In onze Facebook-groep posten ouders wel eens dat ze na één of twee dagen willen opgeven omdat het een hel is. De andere ouders moedigen hen dan om toch door te zetten, vaak mét resultaat. Het duurt vaak een paar dagen voor de klik er bij je kindje is. Ik vraag de ouders ook altijd om een plasdiploma te maken en een foto van hun kindje te nemen. Dat is zo schattig om te zien!